وب‌نوشته‌های مهدی شریفی راد

من حاصل دسترنج خودم رو می خورم!

1 دیدگاه

>

حكايت وبلاگ نويسي من به دو سال پيش بر مي گرده … اون روزايي كه كمتر از ۱۰۰ تا وبلاگ فعال فارسي زبان وجود داشت. منم يه وبلاگ زدم به اسم تولد يك پروانه. خلاصه در اين مدت دو سال و اندي اين وبلاگ رو به اينور و انور منتقل مي كردم تا اينكه به ذهنم رسيدم بالاخره بايد مستقل شد و گردن از زير طوق منت پرشين بلاگ(خدا خيرش بده) و بلاگ اسپات (خدا واسه گوگل نگهش داره!) برداشت. يكي دو روزي رفتم تو نخ موول تايپ كه الحق سيستم قوي و جالبه ولي گفتم بايد مستقل ترتر شد! تا اينكه آستينا رو بالا زدم و اين وبلاگ رو با كدهاي خودم راه انداختم. اين وبلاگ يه وبلاگ گروهيه كه فعلاً سه عضو داره كه به مرور زمان احتمالاً بيشتر هم خواهد شد. عنوان وبلاگ ‌‍‹‹مظنونين هميشگي›› اسم فيلمي از برايان سينگر با فيلمنامه كريستوفر مك كواري هستش كه متعاقباً بيشتر راجع بهش توضيح مي دم.



برچسب‌ها:

  1. leon گفت:

    salam omidvaram movafagh bashid dastanhaye manam bekhoonid;)

پاسخ دادن به leon لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *