وب‌نوشته‌های مهدی شریفی راد

من حاصل دسترنج خودم رو می خورم!

۱ دیدگاه

>

حکایت وبلاگ نویسی من به دو سال پیش بر می گرده … اون روزایی که کمتر از ۱۰۰ تا وبلاگ فعال فارسی زبان وجود داشت. منم یه وبلاگ زدم به اسم تولد یک پروانه. خلاصه در این مدت دو سال و اندی این وبلاگ رو به اینور و انور منتقل می کردم تا اینکه به ذهنم رسیدم بالاخره باید مستقل شد و گردن از زیر طوق منت پرشین بلاگ(خدا خیرش بده) و بلاگ اسپات (خدا واسه گوگل نگهش داره!) برداشت. یکی دو روزی رفتم تو نخ موول تایپ که الحق سیستم قوی و جالبه ولی گفتم باید مستقل ترتر شد! تا اینکه آستینا رو بالا زدم و این وبلاگ رو با کدهای خودم راه انداختم. این وبلاگ یه وبلاگ گروهیه که فعلاً سه عضو داره که به مرور زمان احتمالاً بیشتر هم خواهد شد. عنوان وبلاگ ‌‍‹‹مظنونین همیشگی›› اسم فیلمی از برایان سینگر با فیلمنامه کریستوفر مک کواری هستش که متعاقباً بیشتر راجع بهش توضیح می دم.



برچسب‌ها:

  1. leon گفت:

    salam omidvaram movafagh bashid dastanhaye manam bekhoonid;)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.