قائم مقام، عنوان مستندی است از سید محمدعلی صدری نیا که سعی دارد روایتی کامل از بخشی از زندگی آیت الله منتظری باشد، از روزهای انتخاب ایشان به عنوان قائم مقام رهبری تا پایان زندگی.
قائم مقام مستندی خوش ساخت، منظم در روایت و جذاب به لحاظ بصری است اما به نظر می رسد مستندساز مخاطب خود را تنها متولدین دهه ۶۰ به بعد فرض کرده است چرا که مطلب تازه ای را بیان نمی کند اما داستان تنها قائم مقام رهبری را با حوصله بازگو می کند. از ایرادات اساسی این مستند عدم حفظ بی طرفی در روایت است به نحوی که برخی از وقایع را بیشتر از زبان مخالفان آیت الله منتظری بیان می کند و نظرات موافقان، کوتاه و کم رنگ است و به جای سخن موافقان صدای راوی مستند شنیده می شود که عموماً ادامه سخن مخالفان را بیان می کند.
در مجموع می توان گفت که قائم مقام علی رغم زمان ۲ ساعته‌اش، جذاب و دیدنی است، اما نکته عجیبی که مستندساز تعمداً یا اشتباهاً از آن صرف نظر کرده است دو موضوع مهم در پرونده سیدمهدی هاشمی است. ماجرای کشتار حجاج در سال ۱۳۶۶ و قضیه مک فارلین است. آن‌گونه که آیت الله هاشمی رفسنجانی در مصاحبه مفصل خود با روزنامه کیهان در سال ۱۳۸۲ بیان کرذ، در سال ۱۳۶۵ جاسازی مواد منفجره در ساکهای زائران که عربستان را حساس کرد و یکی از زمینه های کشتار حجاج در سال بعدش بود، توسط باند سیدمهدی هاشمی و بدون اطلاع سازمان حج و زائران انجام شد. در همان مصاحبه آیت الله هاشمی بیان کرد که ماجرای سفر مک فارلین به ایران توسط عوامل مهدی هاشمی در لبنان و در روزنامه النهار برملا شد. در موضوع کشتار حجاج هم آیت الله منتظری نامه ای به امام خمینی نوشت.
عدم پرداختن به این دو موضوع بسیار مهم در مستندی که ادعای روایت بدون سانسور از زندگی آیت الله منتظری دارد پذیرفتنی نیست، علی الخصوص که حکم اعدام و اجرای سریع حکم به موضوع حجاج ارتباط نزدیکی داشت.
