انگار برای بعضیها زندگی مشابه یک بازی رایانه ای است و می توانی هر جای بازی که حسابی گند بالا آوردی خودت را به کشتن بدهی تا از نو و با انرژی کافی شروع کنی. حتی در یک بازی رایانه ای هم قدرت فرد بازی کننده آنجا معلوم می شود که با کمترین انرژی خود را به خط پایان برساند و چه بهتر که سرافرازانه به پایان برسد.
هیچکس مدعی ساده بودن موقعیتی نیست که در ذهن انسان خودکشی بهترین راه اتمام مشکلات است اما حتی در آن لحظات هم می توان لحظه ای درنگ کرد و نگاهی به پشت سر انداخت.
پی نوشت: خواب زمستانی نوشته است:
مردمان عجیبی هستیم.
هیچ چیز بیشتر از شادی دیگران ناراحتمان نمی کند.
و باید اینچنین ادامه داد که:
و هیچ چیز بیشتر از غصه دیگران هم نارحتمان نمی کند!