بازگشت ماتريكس مهدي!
بعد از يكسال و اندی وبلاگ نويسي! هنوز خانه اي درست و حسابی برای انباشتن انبوه!(چه افه ای می آد!) نوشته هايم نيافته ام! ای دريغ از اين آوارگي!
فعلاً همينجا ماندگارم! چه كنم ديگر:
اهل وبلاگستانم!
روزگارم بد نيست
تكه سايتي دارم، خرده وبلاگي، سر سوزن حرفی
قالبی دارم، بهتر از قالب نتوند
دوستانی بهتر از بلاگريها
و خدايی كه در اين نزديكی است
لای اين وبلاگها، پای آن سايت بزرگ
روی تگهای وبي، روی قانون W3C
اهل وبلاگستانم!
پيشه ام حرافی است!
گاه گاه بلاگی می سازم، می دهم دست شما!
تا به آواز دلم، كه در آن زندانی است
گوش تنهايتان كر گردد!
چه خيالي ، چه خيالي ، … مي دانم
قالبم زشت تر از اين حرفهاست
خوب می دانم، وبلاگ بی خود من خالی از لينك و بنر هاست
اهل وبلاگستانم
نسبم شايد برسد
به هكرهای هند، به كراكرهای روس
نسبم شايد به زنی آی.تی دان در چين برسد
وبلاگم پشت دوبار آمدن سرويسها، پشت دو سايت
وبلاگم پشت دو خوابيدن هاستينگ
وبلاگم پشت دامينم مرده ست
وبلاگم وقتی مرد
بلاگ اسپت قطع بود
مرد هاست دار از من پرسيد
چند مگی می خواهي؟
گفتمش ۵۰۰ مگ!
ادامه اين خزعبلات بدليل […] بودن و بدليل خودسانسوری شديد نويسنده حذفيده شد!
با تشكر فراوان از استاد سپهری بابت اجاره دادن كتاب صدای پای آب